ადამიანის შარდში 4,4′-მეთილენ-ბის-(2-ქლორანილინის), რომელიც ფართოდ არის ცნობილი როგორც „MOCA“, განსაზღვრისთვის წარმატებით შემუშავდა ახალი ანალიტიკური მეთოდი, რომელიც ხასიათდება მაღალი სპეციფიკურობითა და ძლიერი მგრძნობელობით. მნიშვნელოვანია აღინიშნოს, რომ MOCA კარგად დოკუმენტირებული კანცეროგენია, რომლის ტოქსიკოლოგიური მტკიცებულებებიც ადასტურებს მის კანცეროგენულობას ლაბორატორიულ ცხოველებში, როგორიცაა ვირთხები, თაგვები და ძაღლები.
რეალურ სამუშაო გარემოში ამ ახლად შემუშავებული მეთოდის გამოყენებამდე, კვლევითმა ჯგუფმა თავდაპირველად ჩაატარა მოკლევადიანი წინასწარი კვლევა ვირთხებზე. ამ პრეკლინიკური კვლევის ძირითადი მიზანი იყო ცხოველურ მოდელში MOCA-ს შარდით გამოყოფასთან დაკავშირებული გარკვეული ძირითადი თავისებურებების იდენტიფიცირება და გარკვევა, მათ შორის ისეთი ასპექტების, როგორიცაა გამოყოფის სიჩქარე, მეტაბოლური გზები და აღმოსაჩენი დონეების დროის ფანჯარა, რაც მყარი სამეცნიერო საფუძვლის ჩაყრას წარმოადგენს მეთოდის ადამიანის ნიმუშებში შემდგომი გამოყენებისთვის.
პრეკლინიკური კვლევის დასრულებისა და ვალიდაციის შემდეგ, შარდზე დაფუძნებული ეს მეთოდი ოფიციალურად გამოიყენეს საფრანგეთის სამრეწველო საწარმოებში მომუშავე MOCA-სთან პროფესიული ზემოქმედების ხარისხის შესაფასებლად. კვლევის მასშტაბი მოიცავდა MOCA-სთან მჭიდრო კავშირში მყოფ ორ ძირითად სამუშაო სცენარს: ერთი იყო თავად MOCA-ს სამრეწველო წარმოების პროცესი, ხოლო მეორე - MOCA-ს გამოყენება გამამკვრივებელი აგენტის სახით პოლიურეთანის ელასტომერების წარმოებაში, რაც ქიმიური და მასალების ინდუსტრიებში გავრცელებული გამოყენების სცენარია.
ამ სცენარებში მომუშავე პირებისგან შეგროვებული შარდის ნიმუშების მასშტაბური ტესტირების შედეგად, კვლევის ჯგუფმა დაადგინა, რომ შარდში MOCA-ს გამოყოფის დონე ვარიაციის ფართო დიაპაზონს ავლენდა. კერძოდ, გამოყოფის კონცენტრაციები მერყეობდა არაგამოვლენადი დონიდან - რომელიც განისაზღვრება, როგორც 0.5 მიკროგრამზე ნაკლები ლიტრზე - მაქსიმუმ 1600 მიკროგრამ ლიტრზე. გარდა ამისა, როდესაც შარდის ნიმუშებში MOCA-ს N-აცეტილ მეტაბოლიტები იყო წარმოდგენილი, მათი კონცენტრაციები მუდმივად და მნიშვნელოვნად დაბალი იყო იმავე ნიმუშებში არსებული საწყისი ნაერთის (MOCA) კონცენტრაციებზე, რაც მიუთითებს, რომ თავად MOCA შარდში გამოყოფილი ძირითადი ფორმაა და ზემოქმედების უფრო საიმედო მაჩვენებელია.
საერთო ჯამში, ამ მასშტაბური პროფესიული ზემოქმედების შეფასების შედეგად მიღებული შედეგები, როგორც ჩანს, სამართლიანად და ზუსტად ასახავდა გამოკითხული მუშაკების MOCA-ს საერთო ზემოქმედების დონეს, რადგან გამოვლენილი გამოყოფის დონე მჭიდრო კავშირში იყო მათი სამუშაოს ხასიათთან, ზემოქმედების ხანგრძლივობასთან და სამუშაო გარემოს პირობებთან. გარდა ამისა, კვლევიდან მნიშვნელოვანი დაკვირვება იყო ის, რომ ანალიტიკური განსაზღვრების დასრულებისა და სამუშაო ადგილებში მიზნობრივი პრევენციული ზომების განხორციელების შემდეგ - როგორიცაა ვენტილაციის სისტემების გაუმჯობესება, პირადი დამცავი აღჭურვილობის (PPE) გამოყენების გაძლიერება ან პროცესის ოპერაციების ოპტიმიზაცია - დაზარალებულ მუშაკებში MOCA-ს შარდში გამოყოფის დონე ხშირად აშკარა და მნიშვნელოვან შემცირებას აჩვენებდა, რაც ადასტურებს ამ პრევენციული ინტერვენციების პრაქტიკულ ეფექტურობას MOCA-ს პროფესიული ზემოქმედების შემცირებაში.
გამოქვეყნების დრო: 2025 წლის 11 ოქტომბერი